Verhuizing naar Gamba - najaar 2010

Rond mei 2010 beginnen we met het inpakken van de spullen die we willen meenemen naar Gamba en het selecteren van de spullen die naar Nederland gaan. Naarmate de dag van vertrek nadert, wordt het huis steeds leger en killer. Zelfs de katten beginnen zich ontheemd te voelen en het wordt tijd om het dan ook maar daadwerkelijk te laten plaatsvinden. Met auto’s vol rijden we af en aan naar Gamba om ons meubilair in het nieuwe huis te plaatsen en om de planten die ik wil behouden en die ik in de loop der jaren heb verzameld, een plaatsje in de tuin aldaar te geven. Aangezien we niet beschikken over veel kastruimte in het nieuwe huis, laten we door een Ghanese meubelmaker aldaar een prachtige buffetkast maken, 3 klerenkasten, een commode en twee nachtkastjes. De meubelmaker is niet alleen snel, maar het werk dat hij levert is – hoewel loodzwaar en bijna niet tilbaar - prachtig afgewerkt en ruikt heerlijk naar vers geel hout.

In de tussentijd wordt een prachtig terras aan de voorkant van het huis gebouwd en twee weken voor ons vertrek naar Europa, gaan we definitief over. De verhuizing verloopt redelijk soepel hoewel de katten niet blij zijn met de tocht in de auto naar Gamba. Maar als ze eenmaal arriveren vindt Marcus de aanzienlijk grotere ruimte in het huis heerlijk. Jasper is echter wat minder dapper en verstopt zich bijna drie dagen in de binnenkant van de bank waarin Oekje ooit een extra noodingang had gemaakt, maar daarna vindt hij het ook prima en rent als een dolle gek achter verdwaalde kakkerlakken aan. In de laatste week voor ons vertrek zien we kans het huis min of meer ingericht te krijgen. Schilderijen, lampen en gordijnen worden opgehangen, boeken in kasten geplaatst, de piano neergezet en het huis begint eruit te zien als een huis van ons.
We zijn moe, maar het voelt goed ’s morgens op ons nieuwe, veel grotere terras te zitten en terwijl we een koffie drinken, de zon te zien schitteren tussen de bladeren van de voyageur, de kleine, fel gekleurde vogeltjes te zien kwetteren en rondvliegen onder de mangobladeren en de ficusbomen die de oprijlaan omlijsten te zien glinsteren en oplichten na een eerste, verfrissende regenbui. De planten die we hebben meegenomen staan hetzij in bakken voor en op het terras, hetzij in de zwarte, vruchtbare aarde van Gamba en bloeien en groeien beter en sneller dan we in Yenzi gewend waren.

Na de zomervakantie richt ik een groentetuin in en begin ik met het verbranden van de grote hoeveelheid tuinafval, oude bladeren en dode takken die in de voormalige kippenren liggen opgestapeld, in een oude, lekke drum. Het werk moet ik tijdelijk staken wanneer de regens echt beginnen te vallen. Als het niet regent, spelen we jeu-de-boules op de oprijlaan van onze tuin. Maar het regent vaak en veel meer dan voorgaande jaren. De bananenbomen groeien enorm, de avocadoboom krijgt zijn bladertooi terug na deze in het afgelopen, te droge voorjaar te zijn verloren en begint met de aanmaak van nieuwe avocado’s. De drie corosols ontwikkelen grote, stekelige vruchten die net als de vruchten van de cacao rechtstreeks uit zijn stam ontspruiten. De vijf mangobomen die in de voor- en achtertuin staan, overladen ons met grote hoeveelheden mango’s in vier verschillende soorten en smaken en menigmaal betrappen we kinderen die over het hek en in de bomen klimmen en ongevraagd de mango’s verzamelen. Ik maak vele compotes, mangosalades, deel dagelijks zakken vol mango’s uit aan kinderen, buren en vrienden, maar naar mate de tijd vordert, begint er rond het huis steeds meer een geur te hangen van mangolikeur dankzij de overal rondslingerende mango’s in de tuin.

Gelukkig is nu, eind december, het mangoseizoen eindelijk ten einde. Het heeft dit najaar enorm veel geregend, maar ook dat begint langzamerhand ten einde te lopen. We laten het huis en de katten tijdelijk achter in de vertrouwde zorg van een collega van Jérôme die hem vervangt tijdens zijn vakanties en vertrekken op vakantie naar Europa. Ik eindig dan eindelijk mijn jaren op school en bereid me voor op mijn nieuwe leven als piano- en artdocente in het nieuwe jaar.
Maar eerst vakantie!