En toen was het alweer kerst – december 2006

Ook dit eerste trimester vloog om als een bladzijde uit een spannend boek. Olifanten lopen nog steeds in grote getalen en steeds vroeger op de dag rond in de tuinen van Yenzi en hebben wederom mijn bananenboom tot aan de grond toe verorberd. De Christmas birds zijn terug en hangen overdag rond als platgeregende leliën op de takken van de palmbomen rond de club. De ibissen met hun akelig gelach en hun vleugels vol olieglans hebben Gamba verlaten. De dagen worden warmer en de regenbuien forser. Af en toe knalt een donderslag zonder vooraankondiging uit de lucht en slaat in, altijd te dicht bij huis zodat ik rondren in de kamers om binnen luttele secondes de stekkers van de meest kwetsbare apparaten uit hun stopcontact te trekken. Tot nu toe gelukkig steeds op tijd. Het is winter, maar hier is de zomer eindelijk begonnen.

In oktober had ik bezoek van Klaas uit Groningen. We maakten de gebruikelijke tochten naar Libreville (waar Klaas jammer genoeg te laat aankwam om met mij de salsatenten uit te proberen), Port Gentil (ik kende er alleen de kliniek van Total, dus voor mij was dit ook een nieuwe ervaring), Sette Cama (waar ik zowat mijn vingers brak doordat de spiksplinternieuwe, van tropisch hardhout gebouwde en dus loodzware trap nog niet van spijkers was voorzien – mijn middelvinger roept nog steeds smachtend om rust), Gamba en strand. De echte strandtochten konden we echter niet maken, aangezien de 4x4 van mijn auto een beetje lui was, onze nieuwe auto nog niet gearriveerd was en Jérôme moest werken tijdens de weekenden en ons dus niet met zijn auto kon rijden.
Maar we gingen wel naar Pitonga, een klein schiereiland op de weg naar Sette Cama waar Narcisse en Herman een prachtig, idyllisch verblijf hebben. Die ochtend stroomde het van de regen en we vreesden dat het feest afgeblazen zou worden, maar gelukkig klaarde het iets later op en vertrokken we met z’n vijven (Evelien was er ook bij) met de boot. We genoten van heerlijk eten en barbecue, wijn en zelfs champagne bij een hele hoge ome.

Verder ging in Gamba het leven ook weer gewoon verder.
De Salsacursus wordt inmiddels enthousiast bezocht en de cursisten zijn zelfs zo gedreven dat ze in deze vakantietijd dat er geen salsa wordt gegeven, een salsaclinic organiseren voor de achterblijvers.
En Sinterklaas arriveerde en we moesten als vorig jaar natuurlijk veel energie steken in een mooie ontvangst en een goed verblijf voor die goede man. Die arme man heeft het in dit klimaat niet gemakkelijk. Bovendien ligt Yenzi niet direct aan zee maar aan een binnenwater en dus moest Sint zich met zijn Pieten hijsen in een klein Shellbootje en natuurlijk gold ook voor Sint de gouden regel ‘Safety first’. Logisch, maar toch was het een wat merkwaardige aanblik, Sint die gewend is alle zeeën te bevaren, nu in zwemvest te aanschouwen.
En na Sinterklaas kwam kerst met een prachtige kerstshow waar alle leerlingen aan meededen, kerstliederen, kerstversieringen en kerstdiner voor de kinderen.
Verder was er nog een spontaan en zeer geslaagd tuinfeest bij Hans Bakker, de baas van Shell Gabon. Liesbeth en ik oefenden in iets meer dan een week tijd een stuk in van Hasse voor piano en hobo en speelden dit ter plekke. De muggen en dikke, vette vliegen, die hun slaapplaats gevonden meenden te hebben op mijn blad vol noten, maakten het er niet gemakkelijk op. Ook riepen Liesbeth en ik in minder dan een week tijd een koor bijeen, dat op een fantastische manier Internationale canons zong in die prachtige tuin aan Lake Yenzi. Mijn voornaamste taak was om het koor te dirigeren en ook zong ik, bij gebrek aan een achtste stem, mee met de groep die keurig, ondanks alle drukte, zowat dagelijks bij elkaar kwam om te repeteren.

En toen brak de laatste schooldag aan. Jérôme vertrok deze avond richting Parijs, ik vertrek morgen, zodat we elkaar vrijdag de 15de in Parijs aantreffen alwaar onze vakantie naar de Middellandse-Zee van start zal gaan. 28 December arriveren we vervolgens in Nederland om daar ook nog eens 8 dagen door te brengen met familie en vrienden. Ik verheug me er buitengewoon op!

Voor ieder, een heel prettige vakantie allemaal! En speciaal ook voor Oekje en Marcus die zielig achter blijven, maar gelukkig onder de goede zorgen van Liesbeth. Dank je, Liesbeth!!